تلویزیون ال ای دی لایف مدل Li-32BE278 سایز 32 اینچLife LED TV Model LI-32BE278

تکنولوژی صفحه

یکی از معروف‌ترین مدل‎های تلویزیون که چند سالی است بسیار مطرح شده‌، تلویزیون‌های LED هستند.
LED در واقع یک تکنولوژی جدید برای تلویزیون‌ نیست، بلکه راهی متفاوت برای نوردهی به یک LCD است. LCD (نمایشگر کریستال مایع) یک پنل شیشه‌ای است که با تغییر سیگنال الکتریکی، کنترل رنگ بخش‌های مختلف خود را انجام می‌دهد.
به هر کدام از این بخش‌های مختلف یک پیکسل گفته می‌شود که به‌عنوان یک شاتر (دیافراگم) برای کنترل میزان نور عبوری از خود عمل می‌کنند. تفاوت تلویزیون‌های LCD و آنچه که به آن LED می‌گوییم، در نوع منبع تامین نور آن‌ها است.
نام تجاری تلویزیون‌های LCD برای تلویزیون‌هایی استفاده می‌شود که منبع نور آن‌ها لامپ‌های فلورسنتی است. نام تجاری تلویزیون‌های LED به آن دسته از تلویزیون‌های LCD اطلاق می‌شود که در آ‌ن‌ها به جای استفاده از لامپ فلورسنت، از آرایه‌ای از LED ها برای نوردهی استفاده می‌شود.

نوع صفحه

نمایشگرهای صفحه تخت، فناوری‌های مشاهده الکترونیکی هستند که به مردم امکان می‌دهند محتوای (تصاویر ساکن، تصاویر متحرک، متن یا سایر مواد بصری) را در محدوده سرگرمی، لوازم خانگی، رایانه شخصی و دستگاه‌های تلفن همراه و بسیاری از انواع پزشکی، حمل و نقل و تجهیزات صنعتی. آنها بسیار سبک‌تر و نازک‌تر از تلویزیون‌های کادو کریستال (CRT) تلویزیون و نمایشگرهای تصویری هستند و معمولاً کمتر از ۱۰ سانتیمتر (۳٫۹ اینچ) ضخامت صفحه نمایش دارند.

کیفیت تصویر

انواع کیفیت صفحه نمایش تلویزیون ، در فرمت فول اچ دی کیفیت صفحه نمایش به بالا ترین حد خود می رسد. در این نوع تلویزیون ها قادر به دیدن کوچک ترین جزئیات تلویزیون خواهید بود. در این فرمت تصویر حداکثر ۱۹۲۰ پیکسل به صورت افقی و ۱۰۸۰ پیکسل به صورت عمودی قابل مشاهده ست. پس به همین علت به این نوع فرمت ۱۰۸۰ نیز اطلاق می شود که در کل نشان دهنده حداکثر پیکسل های تصویر در حالت عمودی است. برای تماشای فیلم های FULL HD راهی بجز روی آوردن به کابل های HDMI نیست چون در غیر این صورت Full HD معنایی نخواهد داشت. فرمت Full HD تصاویری با وضوح ۱۰۸۰×۱۲۹۰ پیکسل ارائه می دهد. این سیستم به نام فرمت ۱۰۸۰ پیکسل هم معروف است.

استاندارد صوتی

پایه و اساس صدای دالبی، همان صدای استریوی اورجینال آنالوگ (ابداع شده در ۱۹۳۰) است که در مقایسه با آن، دو کانال اضافی صوتی بصورت مخفی اضافه شده است. این دو کانال مخفی دارای اطلاعاتی جهت بکار انداختن یک بلندگوی مرکزی و همچنین بلندگوهای چندگانه ی قرار گرفته بر روی دیوار عقب سینما بود .
جهت ایجاد فضای واقعی‌تر از یک پردازنده برای انجام این کار استفاده می‌شد، این پردازنده می‌توانست صدای ضبط شده بر لبه فیلم‌های سلولزی که بصورت اپتیکال و مونو بود را بصورت فضای واقعی فیلم شبیه سازی کند. در سیستم صوتی دالبی استریو از یک فرآیند کاهش نویز پیشرفته افزایش کیفیت صدا استفاده می‌شد که کیفیت صدا را به صورت قابل ملاحظه‌ای بالا می‌برد.